වහලිය නොවේ නුඹ ජීවිතේ

දොරගුළු දමන්නේ කුමට පේ‍්‍රමයේ

නෙත් මානයෙන් බැහැරක

නුඹ ඉන්නවාද සතුටින

අපි අපිව අයදින මොහොතක

මගේ හඩ දුර ඈතක

අත වනනවාදෝ කදුළකට

තනිකමක් දැනෙනවානම් නුඹට

සිත් කොනක මහ පාළුවක්

නම් නොදන්නා සාංකාවක්

නෙතු පිය වසා මොහොතකට

සීරුවට විදගන්න

නුඹව සිපගන්න මදපවනෙ

සෙනෙහසක් වී තැවරිලා

මං ඉන්නවා හැම තැනම

බොරු නොවේ මේ දැනුත්

නුඹ ළගම

දොරගුළු දමන්නේ කුමට පේ‍්‍රමයේ

පියඹන්න ඉඩතියේ ආකහේ

වහලිය නොවේ නුඹ ජීවිතේ

හිමිකාරිය මගෙ ආදරේ

(රිවිහාර පින්නදූව)