යන්න එනවද ඔයත් පේවී
ගසක් නොවී මලක් දරණට
මලක් වන්නෙමි
නුඹත් සමගින්
හෙට උදේ විකසිත වෙන්න
හීන අරගෙන කොහේ යන්නද
ක්ෂිතිජ සීමා ඉරෙන් ඔබ්බට
හාදු තවරමි දෙතොල් අග අද
එයයි සිහිනය ආයෙ මොනවද
වෙරළ බඩ වැලි මාළිගා කුමටද
සදළුතල පිස නැගෙන සුළගට
දෑස් රතුවේද හෙට දින
හිසමත තබාගෙන
කප්පරක් කැළි කසළ
තවත් කොච්චරනම් දුරක්
ඇවිද යා යතුද අපි
රැගෙන යා යුතුම පේ‍්‍රමය
බර වැඩි නිසා අතහරින්නද
දුහුවිලිව ගිය මිනිසුන් අතර
සොයමු ශෛලමය හදවත්
ඒකත් රත්තරනෙ වන්දනාවක්
යන්න එනවද ඔයත් පේවී
කන්ද මුදුනට නැග
දෙවොල වදිනට නොව
දෙවොල ගිණි තබා
සැගවූ ස්වර්ගය සොයන්න
මග කියන්නට පහනක්
දැල්වේද අදුරු නිම්නය කෙළවර
ඉතිං නුඹ අහසක් වෙන්න
මට ඇවිත් පියඹන්න
(රිවිහාර පින්නදුව)
No comments:
Post a Comment