Monday, May 4, 2015

පන්හිදෙහි පණ නසමි


පන්හිදෙහි පණ නසමි


දෙගොඩ තලා ඉවුරු බිද
සිලේරස් ගග ගලනවා
පෙරදා සුවද දුන්
මල් ගොමු මුලිනුපුට
ඔච්චම් සිනහ අර නගනවා
ඇරීනාවක දළු දමපු පේ‍්‍රමය
අද වද පීදිලා
සුමුදු මල් පැතූ අතීතය
නිරුත්තර වී ගොළුවෙලා
යදම් බැමි බිදි
සටන් අතරෙක
කදුළු සීරාව අඩු නොවෙනවා
සුරත රැදි අසිපත
පවා හෙමිහිට වෙව්ලනා
සෙවණැල්ල සේම නුඹ
ළගින් ඉන්නවා දැයි
සිත නිතර සොයනවා
සතුරන් මත හෙළන
අසිපතින්
මටම ඇණගන්න විටෙක මට හිතෙනවා
සුසුම් තද කොට
හිරිවැටුණු හදවතින්
ලේ වැකි සටන් බිම මත
පය තබා ඇවිද යමි
රෝම අදිරදය
වනසා ගෙන එන්න
සිනා කැන් හැම මුවග
ඒ උනත් මේක
ස්පාටකස් කතාවකි
හිස්තැනක් ඉතිරිවුණ
හීනයක් සේ ගෙවුණු 
වසරක් අවසන
මතකයන් නමින් ලියැවෙන
අන්තිම පද පේළි
මේ ලෙසින් නිමා කරණෙමි
නුඹ නමින් කවි ලීව
පන්හිදෙහි පණ නසමි

(රිවිහාර පින්නදූව)
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=825317214211697&set=pb.100002002790094.-2207520000.1430751725.&type=3&theater


No comments:

Post a Comment