Wednesday, February 28, 2018

මේ පේ‍්‍රමයේ මන්දාරමයි


මේ පේ‍්‍රමයේ මන්දාරමයි


වැහිලිහිණියනි පියාඹනු 
වහින්නට කාලය එළැඹිලා 
ඉරිතැලූණු පොළව මත 
ආදරෙන් සැතපෙන්න 
වැහි බිංදු හීන විතරක්ම දුටු කාලය 
අවසන් කළ යුතුය 
සීතළ කුමක්දැයි නොදන්නා කතරකට 
වහිනව කියන්නෙත් ලේසි නැති ගේමක් 
වාෂ්ප වෙන බව දැන දැනම 
පතිත වන මුල්ම වැහි බිංදු 
අවුලවයි ආයෙ ආයෙම 
පැතුමන් කෙම්බිමක 
පොළවටත් රහසින් සැගවිලා ඇති බීජ 
පොළෝ ගැබ පලාගෙන 
මතුවේවි විසල් ගස් ලෙස දවසක 
ඔව් කවදහරි දවසක 
ඒ දවස එන්නට වහින්නට අවැසිමයි නුඹ 
නැත්තන් ඉතිං මුන් 
කාන්තාරෙට හට් ගගහ 
හෙවනවල් හොය හොයම ඉදීවි හැමදාම 
කාන්තාරෙ රස්නෙ බව ඇත්ත 
ඒක මාකට් කර කර 
ගොරවනව විතරයි හැමදාම 
දැකලාම ඇතිවෙලා 
කාලෙන් කාලෙට එන 
විදුලි කෙටිලි ඵලක් නැති 
ඉතිං තව බලාගෙන ඉන්නෙ
වැහැපල්ල වැහැපල්ල 
ඔය එක එක 
කටුසු තලගොයි කබරයන්ට 
නිව්මෝනියාව හැදෙන්නට 
ස්නේහයෙන් වහින්නට පුලූවන් 
ආදරේ පිරුණූ වළාකුලූවලට විතරමයි 
ඒ මද අන්ධකාරය ලස්සනයි 
මේ පේ‍්‍රමයේ මන්දාරමයි

No comments:

Post a Comment