Sunday, September 20, 2015

මගෙ කවිය නුඹ



මගෙ කවිය නුඹ


දහසක් කවි ලියවෙනා
පන්හිද අතැගිලි අතර නළියනා
හදවතේ ගැඹුරුම තැනින් උනනා
හැගීමකට සමවදින්නට
ඇස් වසන ඇසිල්ලක
නෙතු පියන් යට සිනහ නගනා
සෙනෙහසින් ආතුර වෙන්න
නීරස සටහන් පිටු අතර
නෙතු තියා සිත බොහෝ දුර දුවන
කටු අකුල් මත උනත්
සිනාසෙන්නට සිතෙන
හැගීමකි පේ‍්‍රමය
කවි සිතක් පිටවාන් යන
ජීවිතේ හමුවෙන
දහසක නෙත්
දහසක් කතා අතරෙක
නොසිදෙනා තනිකමක
පිපාසය සංසිදෙන
ගංදෑල අද්දර
නුඹ එක්ක පාව යන්නට
ජීවිතේ නුගගැබ
කළු වළා සුළං කෝඩ
මැද උවද ඉඩ නොදී
බිදෙන්නට අත්වැල්
නිබද කවි ලියුව
අරගලය පේ‍්‍රමය නමට
සැම තැනම මා සෙවූ
පන්හිදෙන් අරුතක්
දෙන්නට නොහැකි
ඒ අසීමාන්තික හැගුම
මගෙ කවිය නුඹ

(රිවිහාර පින්නදූව)

2 comments:

  1. මහ විසල් අහස යට
    නිදන්නෙමි මම
    ජරපත් තුරු පතක් විලසින්
    සොයන්නෙමි නුබ පීරමින්
    වාෂ්පව ගිය දිය බිඳ
    නුඹ මගේ කවිය

    ලස්සනයි රවියෝ
    ජයවේවා!

    ReplyDelete
    Replies
    1. ‍බොහෝම ස්තුතියි වර්න

      Delete